ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' อวิโรธน์, อวิโรธนะ '

    อวิโรธน์, อวิโรธนะ  หมายถึง [อะวิโรด, อะวิโรทะนะ] น. ความไม่ประพฤติผิดธรรม, ความไม่คลาดจากธรรม, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรมและ ราชธรรม). (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • อวิหิงสา

    น. ความไม่เบียดเบียน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม.(ดู ทศพิธราชธรรม และ ราชธรรม).

  • อวีจิ

    ดู อเวจี.

  • อเวจี

    น. ชื่อนรกขุม ๑ ในนรก ๘ ขุม ได้แก่ ๑. สัญชีวนรก ๒. กาฬสุตตนรก๓. สังฆาฏนรก ๔. โรรุวนรก ๕. มหาโรรุวนรก ๖. ตาปนรก ๗.มหาตาปนรก ๘. อเวจีมหานรก ซึ่งเป็นนรกขุมลึกที่สุดสําหรับลงโทษแก่ผู้ที่มีบาปหนักที่สุด, ใช้เป็น อวิจี หรือ อวีจิ ก็มี.

  • อโศก

    น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Saraca วงศ์ Leguminosae เช่นอโศกนํ้า (S. indica L.) ดอกสีส้มหรือแสด อโศกเหลือง(S. thaipingensis Cantley ex Prain) ดอกสีเหลือง, โศก ก็เรียก.(ส.; ป. อโสก ว่า ไม่โศก).

  • อสงไขย

    [อะสงไข] ว. มากจนนับไม่ถ้วน. น. ชื่อมาตรานับจํานวนใหญ่ที่สุดคือ โกฏิยกกําลัง ๒๐. (ป. อสงฺเขยฺย; ส. อสํขฺย).

  • อสนี, อัสนี

    [อะสะ, อัดสะ] น. สายฟ้า, อาวุธพระอินทร์. (ป. อสนิ, อสนี;ส. อศนิ).

  • อสนี, อัสนี

    [อะสะ, อัดสะ] น. สายฟ้า, อาวุธพระอินทร์. (ป. อสนิ, อสนี;ส. อศนิ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒